Zespołem Nagłego Zgonu Niemowląt określa się przypadek śmierci małego dziecka (poniżej pierwszego roku życia), które uważane było przez rodziców i lekarzy za całkiem zdrowe. SIDS to w krajach wysoko rozwiniętych jedna z głównych przyczyn zgonów wśród niemowląt. Pojawia się nagle i bez sygnałów ostrzegawczych, zwykle w czasie snu. Najczęściej dotyka dzieci między 2 a 6 miesiącem życia, później występuje coraz rzadziej, a po upływie roku ryzyko jego wystąpienia praktycznie zanika.
Jak dotąd nie ustalono przyczyny występowania tego zespołu.
Określono natomiast czynniki zwiększające ryzyko wystąpienia "śmierci łóżeczkowej". Są to między innymi:
- układanie dziecka do snu na brzuszku,
- przegrzewanie dziecka,
- palenie w czasie ciąży i w obecności dziecka,
- stosowanie używek w czasie ciąży,
- młody wiek matki (poniżej 20 roku życia),
- niewłaściwy przebieg porodu,
- niska masa urodzeniowa dziecka,
- wcześniejsze napady bezdechu lub sinicy bez wyraźnej przyczyny,
- przypadki SIDS u rodzeństwa.
Zapewniając dziecku właściwą opiekę w czasie ciąży i po porodzie można w znacznym stopniu ograniczyć zagrożenie, jakie stanowi "śmierć łóżeczkowa".
Za najważniejszy ze wszystkich czynników mających wpływ na poziom ryzyka SIDS uważa się pozycję dziecka w czasie snu. W krajach, w których organizowano kampanie promujące układanie niemowląt do snu na plecach liczba przypadków SIDS zmniejszyła się o ponad 40%...
więcej>>>
