W czasie życia płodowego dochodzące z zewnątrz dźwięki są przygotowaniem do okresu, który ma nastąpić po poczęciu. Dziecko w łonie matki przyzwyczaja się do dźwięków, mowy rodziców. Będzie to miało duży wpływ w rozwijaniu się umiejętności porozumiewania się z otoczeniem. Po urodzeniu pierwszą możliwością kontaktu będzie płacz tłumaczący wszystkim domownikom, że "jest mi źle". Dzieci płaczą ponieważ są głodne, może im być zimno, chcą bliskiej obecności matki. Troskliwa matka potrafi z czasem rozróżniać płacz dziecka i doskonale wiedzieć czego brak jest maluchowi. Szybka reakcja na płacz dziecka i uspokojenie wpłynie w przyszłości na spokój wewnętrzny małego człowieka oraz jego większą samodzielność. Pierwsze wprawy w mówieniu rozpoczynają się z chwilą rozpoczęcia ssania, te mięśnie, które umożliwiają ssanie są w przyszłości niezbędne do mówienia. Rozmowa z niemowlęciem podczas karmienia choć wydaje się być bez znaczenia ma swój głęboki sens w powstawaniu silnych więzi matki i dziecka. Związek pomiędzy troską rodziców, ich ciepłymi słowami skierowanymi do malucha, a rozwojem umiejętności mówienia jest niezaprzeczalny. Warto to wykorzystać.

Dziecko reaguje krzykiem na sytuacje w których odczuwa zimno, głód, bolesność lub dochodzą do niego inne nieprzyjemne bodźce, krzyczy wtedy "na całe gardło". Czynnikiem , wpływającym na późniejszy rozwój mowy w tym okresie jest ssanie. Pod koniec 1 miesiąca dziecko wydaje dźwięki, które przypominają samogłoski między "a" i "e", często łączone z "h" lud "g" brzmiąc "he", "ge".

Dziecko coraz częściej łączy samogłoski ze spółgłoskami powtarzając je przez kilka sekund. Ponadto wydaje dźwięki w reakcji na zwrócenie się do niego. Częstsze mówienie do dziecka w tym etapie podudzi go do rozwoju mowy.

Szeregowo łączy sylaby najczęściej zawierające samogłoski "e", "i". Dźwięki brzmią podobnie do "eje - eje" , "ej-di", "ej -ge". Dziecko z radością łączy spółgłoski "rrrr" .

Głoski szczelinowe powstają poprzez wypychanie powietrza przez zamknięte wargi. Powstają głoski, które brzmią jak "f", "w", "s". Przy powstawaniu głosek wargowych powietrze pokonuje opór zwartych warg stąd powstają dźwięki jak "m" , "b". - głoski zwane są inaczej eksplozywnymi. Okrzyki radości są wyrazem zadowolenia dziecka z możliwości wypowiadania głosek.

Łączenie tych samych sylab z akcentowaniem poszczególnych głosek: "da-da-da", "mem-mem-mem"

Polega na szeregowaniu różnych sylab wraz ze zmianą siły dźwięku i wysokości tonu. Dochodzi do wypowiadania samogłosek, ciągów "rrrr", głosek szczelinowych i eksplozywnych wraz ze zmianą siły dźwięku