Początkowo dziecko preferuje jeden kierunek obrotu stopniowo jednak nabywa umiejętności obustronnego obracania się na brzuch. W tym okresie przy leżeniu na plecach dziecko odkrywa swoje stópki i łapie je bawiąc się przy tym. Przy podciągnięciu potrafią już siedzieć podpierając się rękami przez kilka sekund.

Dziecko chętnie chwyta podane kciuki i podciąga się. Główka przy tym utrzymywana jest mniej więcej w przedłużeniu tułowia. Wydłuża się czas siedzenie bez pomocy ( przynajmniej 5 sekund ), a dziecko podpiera się coraz sprawniej jedną lub dwiema rączkami z przodu.

Plecy wyprostowane a nogi odwiedzione w różnym stopniu zgięte w stawach, głowa trzymana jest prosto.

Coraz większe możliwości i samodzielność są powodem radości dziecka przy próbach samodzielnego siadania. Pomimo sporego wysiłku dziecka, chętnie ponawia próby i dodatkowo zachęcane może być ciekawym przedmiotem lub zabawką. Ułatwieniem będzie również możliwość przytrzymania się o meble. Przy siedzeniu dziecko swobodnie i luźno utrzymuje wyprostowane nogami obracając się w obie strony bez utraty równowagi. W takiej pozycji potrafi pozostać przez dłuższy okres czasu bawiąc się przedmiotami, które wzbudzają jego ciekawość. Jeżeli położymy przedmiot poza zasięgiem rączek to dziecko obraca się do pozycji na czworakach i raczkuje w jego kierunku. Próba siadu z położenia na brzuchu i z pozycji na czworakach jest łatwiejsza i przychodzi szybciej niż z leżenia na plecach.

W tym okresie niemowlę uzyskuje pełną równowagę w siadzie prostym. Pewnie balansuje zginając tułów i prostując ramiona do przodu nawet przy zmniejszonej powierzchni podparcia. Przy przechyleniu na bok i utracie równowagi szybko reaguje podparciem wyprostowaną rączką co zapobiega przewróceniu się.