Z końcem 1 miesiąca życia, kończy się okres noworodkowy a zaczyna wczesno-niemowlęcy. Procesy adaptacyjne, którym ulegał noworodek zakończyły się. Teraz postępuje usamodzielnianie się niemowlęcia. Zmienia się wygląd dziecka, zdecydowanie zaokrągla się i przybywa mu tkanki podskórnej. Dziecko powinno zwiększać swoją masę o 120-240 g na tydzień. W ciągu kolejnego miesiąca powinno przybrać na wadze około 600 g. Skóra wygładza się. Zwiększa się masa mięśni, daje to swój wyraz w podwyższeniu ruchliwości i aktywność dziecka. Ruchy są nieskoordynowane, i wydają się bezcelowe. Możne zaobserwować unoszenie główki, początkowo na chwile, które z czasem wydłużają się znacznie. Niemowlę sprawnie i skutecznie ssie pierś matki i potrafi zaspokoić swój głód. Przerwy pomiędzy karmieniami są coraz dłuższe. W tym okresie dochodzą do 3-4 godzin, ale nie można jeszcze mówić o ustalonym rytmie karmienia . Po zakończeniu I miesiąca rozwój psychiczny postępuje lawinowo, zauważalne są próby poznawcze niemowlęcia ukierunkowane na najbliższą rodzinę. Będzie bacznie obserwował twarz nachylającej się osoby, a swoją radość wyrażał uśmiechem i pociesznym gruchaniem. Wydawane dźwięki są dla dziecka nowym odkryciem. Niemowlę będzie się prawidłowo rozwijać jeśli będziemy nawiązywać z nim kontakty czy to poprzez mówienie do niego, czy przytulanie.

Decyzja o wyjściu na pierwszy spacer jest uzależniona od kilku czynników, w pierwszej kolejości odnosimy się do tego czy dziecko jest zdrowe. W następnej kolejności rozważyć należy warunki pogodowe oraz porę roku. Tak więc zdrowego, donoszonego noworodka urodzonego latem, przy dobrej pogodzie możemy właściwie zabrać na spacer już w drugim tygodniu życia. Często jednak nie ma tak sprzyjających warunków, stąd czas kiedy zdecydujecie się na spacer może wahać się dość znacznie. Przygotowaniem do spaceru jest tzw "werandowanie", o którym piszemy wcześniej. Zasadniczą rzeczą, na którą powinniśmy zwrócić uwage jest dostosowanie ubioru do warunków pogodowych tak, aby nie przegrzać, ani nie wyziębić dziecka. Zazwyczaj rodzice mają skłonność do zbyt ciepłego ubierania swoich pociech. Warto zastanowić się nad wyborem miejsca pierwszego spaceru. Propozycją dla pierwszego i kolejnych spacerów jest las lub park z dala od zgiełku na świerzym powietrzu. Zanim wybierzecie się na spacer z malcem dobrze zastanówcie się co może być potrzebne. Unikniecie wtedy niepotrzebnego zdenerwowania w chwili, gdy okaże się, że jednak czegoś nie wzięliście ze sobą, ustrzeże przed konieczności powrotu do domu.

Co zabrać?

Torba.
Podstawa rzecz, może być specjalnie do tego zakupiona, bądź przystosowana podręczna torba mamy. Ważne aby posiadała odpowiednie przegródki, gdyż wszystko wrzucone jak do worka w bezładzie szybko się na was to zemści. Pamiętajcie, że herbatka w butelce ma to do siebie , że lubi się wylać, a szybkie poszukiwanie niezbędnego klucza od domu może przyprawić o atak serca. Jeśli w torbie znajdzie się odpowiednia przegródka, która nie pozwoli przewrócić się butelce i inna, gdzie umieścicie swoje ważne przedmioty unikniecie opisanych niedogodności .

Podkład do przewijania dziecka.
Posłuży wam do położenia dziecka podczas przewijania, które może się przydarzyć na spacerze. Najlepiej aby była to rzecz wodoodporna, ale równie dobrze sprawić się może w tym ręcznik.

Pieluchy.
Ile zabrać pieluch ? Nie ma dobrej odpowiedzi. Na początku lepiej jest wziąć więcej niż potrzeba. Z czasem jak nabierzecie doświadczenia z pewnością ich ilość będzie zdecydowanie lepiej dostosowana do wieku dziecka i długości spaceru. Zapewne lepiej na spacerze sprawdzą się pieluszki jednorazowe, choć zwolennicy tetrowych mogą się z tym nie zgodzić. Dodatkowa pielucha tetrowa zapewne przyda się na wypadek gdy maluszek uleje, zabierzcie więc ją ze sobą.

Chusteczki pielęgnacyjne.
Wspaniały wynalazek, który pozwoli usunąć zanieczyszczenia ze skóry dziecka w stopniu pozwalającym dalszy spacer. Producenci przewidzieli także to, że na spacery nie potrzeba zabierać całego pudełka, zakupcie więc mniejsze bardzo przydatne opakowanie. Jeszcze jedno zastosowanie mokrych chusteczek to toaleta rączek dziecka.

Środki pielęgnacyjne.
Będzie to wasz krem przeciwodparzeniowy, który na codzień stosujecie. W słoneczne dni potrzebny będzie także krem przeciwsłoneczny ochronny, którym pokryjecie odsłoniętą skórę. Pamiętajcie, że nadmierne promieniowanie jest niebezpieczne także zimą.

Ubranka na zmianę.
Należy przewidzieć to, że czasami ubranka ulegają przemoczeniu pomimo coraz zmyślniejszych pieluch jednorazowych. Na tą okoliczność dodatkowy komplet ubranek jest rozwiązaniem. Jeśli wybieracie się na dłuższą wizytę u rodziny lub znajomych jest to podstawowy wymóg do spełnienia.

Woreczek foliowy.
Co zrobić ze zużytą pieluszką i chusteczkami. Nie zawsze znajdzie się w raz kosz na śmieci. W przypadku pieluch terowych musicie je przecież zabrać do domu. temu właśnie posłuży wam torebka lub worek foliowy.

Pokarm, herbatka w butelce.
Nie zawsze tak się składa, że mama karmi piersią. To jedna z niedogodności karmienia sztucznego, trzeba przygotować ze sobą pokarm zabrać go i zadbać aby nie ochłodził się nadto. Jeśli planujecie krótki spacer w pobliżu domu, możecie założyć, że wrócicie na czas aby nakarmić głodnego maluszka. Na gorące dni, a także dla zajęcia czymś pociechy zabierzcie herbatkę, która uaktrakcyjni dziecku spacer.

Jedzenie dla dziecka i przekąska dla mamy.
Najlepsze okazują się przekąski w słoiczkach, które jednak wymagają zabrania ze sobą łyżeczki. należy zadbać aby łyżeczka była czysta, odpowiednio zapakowana. W potrzebie chwili może okazać się niezbędny : flips lub biszkopt, bądź inna sucha przekąska. Jedna ważna uwaga dotycząca karmienia podczas spaceru dotyczy tego aby nie dochodziło do sytuacji, że dziecko najada się przekąskami, zawsze wtedy po powrocie ze spaceru będziecie mieli problem z podawaniem posiłku zasadniczego. Nie zapominamy również o mamach, które powinny mieć w zanadrzu również coś dla siebie : sok, owoc, może chrupkie pieczywo.

Dodatkowe rzeczy:
Dodatkowe okrycie na zmianę pogody, zabawki dla dziecka: grzechotka, lub inne montowane do ramy wózka, książeczka dla starszych malców

Czego się spodziewać

Kontroli wagi dziecka, oceny regularności wzrostu

Oceny słuchu, wzroku oraz rozwoju dziecka.

Szczepień z kalendarza szczepień.

Podjęcia tematów zdrowotnych i pielęgnacyjnych oraz żywieniowych.

Wspólnej rozmowy korygującej ewentualne problemy.

Jakich pytań oczekiwać

Czy w ostatnim okresie dziecko było leczone, jeśli tak to jak i przez kogo?

Czy dziecko unosi główkę?

Czy unosi nóżki do góry gdy leży na plecach?

Jak utrzymuje główkę gdy bierzecie dziecko na ręce?

Jak wygląda sen dziecka, czy śpi teraz dłużej nocą?

Czy gaworzy i czy się śmieje ?

W połowie drugiego miesiąca życia niemowlę jest szczepione szczepionką przeciwgruźliczą BCG ( jest to drugie szczepienie przeciwko tej chorobie). W tym okresie także powtarzamy szczepienie przeciwko WZW typu B. Natomiast z nowych szczepień, które rozpoczynamy w drugim miesiącu życia dziecka są szczepienia przeciwko : błonicy, tężcowi, kokluszowi i polio. Szczepionka przeciwko pierwszym trzem chorobom nazywana jest DTP. Szczepionka DTP podawana jest podskórnie, natomiast szczepionka przeciwko polio podawana jest doustnie. Zawiadomienie o konieczności szczepienia powinniście otrzymać z waszej przychodni rejonowej, najczęściej jest to informacja o dniu i godzinie w których macie zgłosić się z dzieckiem do przychodni.

Prowadźcie rozmowę z dzieckiem starajcie się przekazać mu wszystko co wiecie o otaczającym świecie. Najlepiej jeśli dziecko jest spokojne będzie lepszym odbiorcą, choć łagodny głos mamy jest równie pożądany w chwilach rozdrażnienia i gorszego nastroju maluszka.

Malec będzie starał się nawiązać z wami kontakt słowny, więc odpowiadajcie mu.

Starajcie się zainteresować dziecko swoją opowieścią o dniu, o tym co się wydarzyło, o tym, co robicie przy nim, a nawet o tym, co czytacie w jego obecności. Niech pozna związek między słowami a wydarzeniami.

Nazywajcie głośno różne przedmioty pokazując je równocześnie. W trakcie codziennej pielęgnacji pokazujcie i nazywajcie przedmioty , ubranka, i czynności wykonywane.

Opowiadajcie dziecku bajki na dobranoc. Niech to będą zmyślone historie , albo prawdziwe wspomnienia z miłych chwil - np. wakacji.

Przepuklina pępkowa jest spowodowana wybrzuszaniem się pętli jelitowych przez powłoki brzuszne. Dochodzi do tego w miejscu, przez które naczynia krwionośne wnikały wraz z pępowiną. Po porodzie otwór ten zazwyczaj zamyka się. Czasami proces ten opóźnia się, czemu może sprzyjać jeśli noworodek jest płaczący i napinający się. Nawet wtedy rodzice nie powinni być tym zaniepokojeni gdyż większość przepuklin pępkowych zamyka się samoistnie do końca 1 najpóźniej 2 roku życia. Chirurdzy dziecięcy w tym okresie rozwoju dziecka nie proponują żadnego postępowania przy przepuklinach pępkowych. Za niewłaściwe uważa się wszelkiego rodzaju bandażowanie lub przylepcowanie. W sporadycznych przypadkach przetrwania przepukliny nieskomplikowany zabieg wykonywany jest w wieku 6 - 7 lat.

Na główce noworodka znajdują da miękkie pulsujące miejsca. Są to ciemiączka, które odgrywają ważną rolę podczas porodu umożliwiając przedostanie się główki przez drogi rodne. Ciemiączko przednie znajdujące się na czubku głowy ma kształt rombu o szerokości około 5 cm. Jest płaskie , ale może się uwypuklać podczas płaczu, bądź przy wzroście ciśnienia śródczaszkowego, natomiast wgłębienie może sugerować nam odwodnienie( obie sytuacje wymagają wizyty u lekarza). Proces zamykania się przedniego ciemiączka zaczyna się w wieku około 6 miesięcy. Zakłada się, że w wieku 1,5 roku ciemiączko przednie powinno ulec całkowitemu zamknięciu. Ciemiączko tylne jest dużo mniejsze na kształt trójkąta i zamyka się zwykle do 3 miesiąca życia.

Ciemieniucha jest powodem nadmiernego pobudzenia gruczołów łojowych objawiająca się drobnymi żółtymi strupkami zlewającymi się, najczęściej występują na skórze owłosionej głowy, także w okolicy brwi. Postępowanie pielęgnacyjne najlepiej jest podjąć zaraz po stwierdzeniu opisanych zmian, gdyż zaniedbanie może spowodować powstanie skorupy. Na zmienioną skórę stosuje się okłady z oliwki (najlepiej ciepłej). Założenie okładu z oliwki pozwala po kilku godzinach na delikatne zdjęcie zmian przy pomocy szczoteczki pamiętając, że nie należy zdrapywać ciemieniuchy na siłę.