w 12 miesiącu życia szczepimy dziecko przeciwko gruźlicy. Jest to drugie szczepienie przeciwko tej chorobie, kolejne dopiero w 7 roku życia.

To wydarzenie jest wyjątkowo oczekiwane przez rodziców , sam solenizant nie bardzo wie o co chodzi gdy do domu przychodzą goście rządni zobaczenia jednolatka . Okoliczność ta jest wyśmienitą okazją do spotkania rodzinnego, ale pamiętajmy przede wszystkim o solenizancie. Pamiętajcie aby ten dzień był dla dziecka miłym wydarzeniem.

Większy lęk przed rozstaniem , który pojawia się w tym okresie jest związany z coraz lepszą pamięcią dziecka, które kojarzy czynności wykonywane przez rodziców przed rozstaniem : włożenie butów, okrycia. Dziecko zawczasu starać się będzie zapobiec temu poprzez rzewny płacz.

Nie wiem czego chcę jest dość typowym zachowanie dziecka jednorocznego. Jest to związane z tym , że dziecko chcąc uzyskać jak najwięcej samodzielności równocześnie odczuwa lęk przed nowymi rzeczami. Dziecko powinniśmy zachęcać do coraz większej samodzielności, ale wtedy gdy nas potrzebuje musimy być zawsze przy nim. Zagwarantuje to dziecku poczucie bezpieczeństwa, które przezwycięży jego obawy.

Coraz gorszy apetyt jest naturalnym zjawiskiem związanym z tym , że dziecko jeż nie będzie wzrastać tak intensywnie jak dotychczas. Poza tym wokół jest tyle bardziej interesujących rzeczy do robienia niż jedzenie posiłków. Pogorszenie apetytu może byś po trosze spowodowana chęcią decydowania przez dziecko jak i co będzie jadło. Pamiętajmy, że w tym czasie wzrastające zęby trzonowe mogą być powodem dość dokuczliwych dolegliwości bólowych co odbija się także na apetycie.

"Pełen ręce roboty" w obserwowaniu i nadzorowaniu wspinającego się na meble i biegającego nieustannie po domu malca są wynikiem nabywania przez dziecko umiejętności ruchowych wraz z coraz lepszą zdolnością kojarzenia.

Prawdziwa zabawa z odbiciem w lustrze zaczyna się około 12 miesiąca życia. Dziecko widzi postać, której nie kojarzy ze sobą, zauważycie wtedy jak uśmiecha się do swojego nowego znajomego mieszkającego za szklaną szybą. Będzie się chować i skradać aby zaskoczyć przyjaciela na nieuwadze, jakoś zawsze będzie on czujny. W tym okresie lustro , które będzie obejmować sylwetkę dziecka jest bardzo zajmującym przedmiotem domowym. Zadbajcie o bezpieczeństwo dziecka dobrze montując lustro na ścianie. Ale o pierwszym lusterku można pomyśleć już gdy dziecko ma kilka tygodni. Umocowane może być na ścianie lub w innym miejscu, tak aby niemowlę mogło zobaczyć w nim swoje odbicie. Gdy malec będzie starszy postrajcie się o bezpieczne lusterko, które można chwytać do rączki. W sprzedaży są takie, które posiadają w sobie wbudowaną grzechotkę przez co zachęcają malca do sięgania po nie. Lusterko to także świetna zabawka do kąpieli. Warto pokazać dziecku, że pod wodą jego odbicie wygląda całkiem inaczej. U starszego malca wykorzystacie do zabawy "zajączki", które dziecko może samo prowadzić po ścianie. Pokażcie więc jak lustro odbija światło. Z wiekiem dzieci zauważają zniekształcenia, które daje np: wypukłe zwierciadło. Pamiętajcie o tym w okresie świąt Bożego Narodzenia, choinkowe bombki to doskonałe choć bardzo kruche "krzywe zwierciadło" i do tego kolorowe.

Między 6 a 12 miesiącem dziecko zazwyczaj ujawnia pewne aktywności, mogące sugerować, która ręka jest dominująca. Zwykle można zauważyć, że niemowlę daje pierwszeństwo jednej ręce, ale po kilku miesiącach czyni to samo z drugą ręką. Natomiast część dzieci przed ukończeniem 1 roku życia jednakowo chętnie posługuje się obiema rękami. Okazuje się, że dopiero w wieku 2-3 lat możemy nabrać pewności co do tego, którą ręką będzie posługiwać się nasze dziecko. Przewaga jednej ręki jest po części prawdopodobnie uwarunkowana genetycznie, a nie bez związku pozostają czynniki środowiskowe, wychowanie, wpływy kulturowe. Leworęczność jest częściej spotykana u chłopców i częściej u osób upośledzonych umysłowo. U dzieci ze szkół specjalnych stwierdza się 12 % odsetek leworęczności, podczas gdy w szkołach normalnych leworęczność stwierdza się w ok. 5% dzieci . Ale bezzasadny jest związek między leworęcznością, a opóźnieniem rozwoju, mówieniem i umiejętnością czytania. Leworęczność nie jest całkowitym przeciwieństwem praworęczności gdyż dzieci używają na zmianę lewej i prawej ręki, choć dominuje ręka lewa. Władanie lewą lub prawą ręką jest wyrazem przewagi prawej lub lewej półkuli mózgu. Leworęczni, których dominująca prawa półkula odpowiedzialna jest poza tym za poczucie przestrzeni często osiągają sukcesy w architekturze bądź sporcie. Stosowane zwłaszcza w przeszłości drastyczne metody mające na celu zmuszenia dziecka do używania prawej ręki wywoływały zaburzenia emocjonalne, stąd wziął się inny przesąd o związku leworęczności z jąkaniem się.