Kobieta podczas karmienie piersią wcześniej czy później zada sobie pytanie, czy pokarm jest produkowany w wystarczającej ilości , i czy nie jest go za mało dla dziecka. Tym bardziej, że rozwijające się dziecko potrzebuje coraz więcej mleka, a dodatkowo zdecydowanie szybciej potrafi opróżnić pierś, bo nabrało dużej wprawy w ssaniu piersi.
W pierwszej kolejności mama poczuje, że piersi nie są już tak obrzmiałe, i nie ma takiego uczucia pełności, stopniowo zakończy się odruchowy niekontrolowany wypływ pokarmu. Innymi powodami zmniejszenia się ilości pokarmu mogą być problemy hormonalne, zbyt rzadkie karmienie, stresy i choroby.
Inne problemy z ilością pokarmu, który otrzymuje dziecko nie muszą być związane z jego brakiem, tylko z nieprawidłowym sposobem karmienia. Niewystarczającą ilością mleka zawsze odbijają się na dziecku poprzez zahamowanie rozwoju fizycznego i psychicznego. Mama musi być pewna, czy maluszek ssie prawidłowo, czy pokarmu jest wystarczająca ilość. Jest to punkt wyjścia do rozpoczęcia działań, które mają spowodować powrót do stanu prawidłowego.

Dopilnowanie prawidłowości związanych z techniką karmienia.

Właściwe ułożenie piersi oraz dobry uchwyt jej przez dziecko.

Gdy maluch zaczyna coraz wolniej ssać i połykać uciśnij pierś zwiększając wypływ mleka.

Podawaj dziecku raz jedną, raz drugą piersią tak długo, aż dziecko będzie najedzone.

Dziecko powinno być karmione tak często oraz tak długo, jak tego się domaga. Niech ssie z jednej piersi do końca, a dopiero potem przystaw dziecko do drugiej.

Nie podawać dziecku innych pokarmów.

Zadbaj o swój relaks, właściwą dietę oraz odpowiednią ilość płynów.

Zachęcaj dziecko do ssania zwłaszcza gdy jest podsypiające.

Bolesność brodawek jest jednym z głównych powodów zaniechania karmienia piersią. Dotkliwy ból może do tego prowadzić. Uświadomienie mamy o doniosłości karmienia piersią, korzyści dla dziecka i dla niej samej będzie wsparciem w trudnych i bolesnych chwilach.
Brodawki są naturalnie nawilżane i dezynfekowane poprzez wydzielinę gruczołów Montgomery'ego znajdujących się w otoczce brodawek. Właściwie poza prostymi zabiegami kosmetycznymi takimi jak mycie samą wodą nie wymagane jest inne postępowanie pielęgnacyjne. Ponadto produkowana w ostatnim trysemestrze ciąży siara jest doskonałym środkiem ochronnym brodawek.

Nieprawidłowo ukształtowane brodawki to takie które są płaskie lub wklęsłe wymagają ćwiczeń Hoffmana lub stosowania nakładek korekcyjnym ( najlepiej skontaktować się z poradnią laktacyjną). Nie są powodem do rozpaczy gdyż najważniejszy jest pozytywny pierwszy kontakt z dzieckiem, kontynuacja stosowania ćwiczeń lub nakładek.
Bolesne brodawki są częstym utrapieniem w pierwszych dobach po porodzie. Jest to spowodowane zmianami hormonalnymi i zwiększoną wrażliwością. Przedłużająca się bolesność może prowadzić do zaczerwienienia, popękania a nawet krwawienia. Zazwyczaj progresja zmian jest związana z nieumiejętnym przystawianiem dziecka do piersi. Błędy te należy wyeliminować gdyż za każdym podaniem piersi noworodek będzie ją ranił. Szczególną uwagę należy zwrócić podczas karmienia przy nawale pokarmu , gdy pierś jest twarda i noworodek chwyta jedynie brodawkę. Postępowaniem będzie odciągnięcie niewielkiej ilości pokarmu przed przystawieniem malca do piersi. Pamiętać należy, aby przy kończeniu karmienia nie wyciągać brodawki z usta dziecka, dobrym sposobem będzie włożenie małego palca pomiędzy brodawkę i dziąsła, tak aby bez drażnienia delikatnie ją wysunąć.

zbyt częste przemywanie brodawek mydłem,

pleśniawki jamy ustnej dziecka,

złe stosowanie wkładem laktacyjnych, bądź alergia kontaktowa.

Po karmieniu rozsmaruj na brodawce kilka kropli pokarmu, poczekaj do wyschnięcia.

Używaj jedynie naturalnej bielizny ( bawełniany biustonosz).

Staraj się wietrzyć brodawki, unikaj długotrwałej ekspozycji na wilgoć.

Zaniechaj stosowania mydła przy myciu brodawek, wystarczy sama woda.

Pomocne w gojeniu brodawek mogą być okłady z szałwi, preparaty zawierające lanolinę.

Zaprzestanie karmienia przez kilkanaście godzin, pokarm po odciągnięciu podaje się dziecku przy pomocy łyżeczki.

Do zastoju dochodzi gdy jeden z przewodów mlecznych zatyka się i mleko z niego nie wypływa. Objawia się to wyczuwalnym w piersi zgrubieniem z towarzyszącym zaczerwienieniem a czasami stanem podgorączkowym. Powodem zastoju mogą być różne czynniki : ciasna bielizna, odciąganie pokarmu, uciśnięcie podczas snu. Zastój jest stanem, którego nie powinno się lekceważyć, gdyż może prowadzić do rozwinięcia się zapalenia piersi. Wtedy cała pierś jest twarda, bolesna i zaczerwieniona, występuje wysoka gorączka.

Przed karmieniem rozgrzej lekko pierś. Najlepiej włożyć ją do ciepłej wody lub obłożyć wyprasowanym ręcznikiem.

Przystaw dziecko najpierw do zdrowej piersi a następnie do chorej .Uwalniane naturalne endorfiny działają przeciwbólowo i zmniejszą dolegliwości gdy zaczniesz karmić obolałą piersią.

Pomocny jest masaż piersi, który prowadzi się od podstawy w kierunku brodawki.

Po karmieniu dobrze jest schłodzić pierś poprzez zimny okład.

Nie odstawiaj dziecka od piersi.

Obowiązują ogólne zasady wypoczynku, spokoju i odprężenia.

Podwyższenie temperatury przekraczające 24 godziny wymaga kontaktu z lekarzem.

Jest niefortunnym zejściem zapalenia piersi. najczęściej związanym ze zbyt późnym włączeniem leczenia - antybiotykoterapii. Bakterią patogenną jest prawie zawsze gronkowiec złocisty. Ropień oddziela się włóknistą torebką od zdrowej tkanki, jest powodem dokuczliwego bólu. Często widoczne są zmieniona chorobowa skóra ponad zmianą, jest ona zaczerwieniona, a nawet sina. Objawem ogólnym występującym przy ropniu piersi jest wysoka gorączka. Leczenie ropnia jest prowadzone tylko i wyłącznie przez lekarza, nierozległe ropnie mogą być opróżniane poprzez aspiracje, większe natomiast wymagają nacięcia chirurgicznego. Standardem postępowania jest antybiotykoterapia, pobranie materiału do badania bakteriologicznego. Ropień po nacięciu jest drenowany, opatrunki zmieniane właściwie codziennie, gojenie prowadzone nawet do 2 tyg. Stwierdzany jest utrzymujący się wyciek mleka z rany nawet do 6 tyg od interwencji chirurga.

Karmienie w I dobie jest niewskazane.

Opatrunek nie powinien przysłaniać brodawki, gdyż od II doby rozpoczyna się przystawianie dziecka do piersi.

Do toalety rany nie stosuje się środków zawierających jod ze względu na szkodliwość dla dziecka.

Dziecko rodzi się z umiejętnością ssania, ale używa innej techniki przy karmieniu piersią, a innej przy karmieniu z butelki. Do ssania piersi dziecko używa około 40 mięśni twarzy, a ssaniu butelki lub smoczka tylko 4. Ssanie piersią wymaga więc lepszej koordynacji mięśniowej i większego nakładu pracy dla mięsni jamy ustnej i języka. Jest to wytłumaczenie, dlaczego podawanie butelki lub nawet smoczka przy karmieniu naturalnym, może spowodować to, że dziecko odrzuci pierś. Po prostu może zapomnieć jak powinno ssać pierś, a dodatkowo zorientuje się co jest łatwiejsze, ponieważ butelka wymaga od dziecka małego wysiłku. Najważniejsze aby dziecko podjęło prawidłowo technikę ssania piersi, jest to szczególnie ważne u noworodków, które bardzo łatwo po podaniu butelki przysposobią sobie ten prosty sposób. A ponowne przyuczenie do ssania piersi może zakończyć się niepowodzeniem. Dziecko będzie marudne, płaczliwe i może odmawiać jedzenia.

Powinno się unikać karmienia butelką i stosowania smoczka, aż do opanowania przez dziecko techniki ssania piersi.

W późniejszym okresie zdecydowanie ograniczamy stosowanie smoczka i butelki, choć nie znaczy to całkowitego zakazu.

Gdy dziecko odmawia karmienia piersią nie podawajcie mu butelki ani smoczka. Karmić dziecko podczas snu lub w czasie, gdy jest ono senne.

Próbujemy karmić w nowej pozycje lub nawet w ruchu.

Zadbajcie aby karmienie przebiegało bez zakłóceń.

Porada lekarska może być jedynym sposobem jeśi nie możecie sobie poradzić z problemem.

Ból spowodowany ząbkowaniem lub infekcją w jamie ustnej.

Zapalenie ucha, katar oraz zatkany nos.

Hałas rozpraszający uwagę dziecka podczas karmienia.

Zdenerwowanie krzyk i chaotyczność mamy.

Alergia pokarmowa, uczulenie na mleko matki.

Inny smaku mleka w związku z lekami lub żywnością jakie spożywa mama